ถ้าเธอทบทวนว่าถูกแล้วที่เธอไป ฉันเข้าใจ จะไม่รั้ง
แค่ฉันพยายามเก็บความคิดหรืออาการ ไม่ให้มากเกินไป
ไม่เคยต้องการความสงสารจากใคร เจ็บแค่นี้ยังทนไว้
ไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องพูดปลอบ พอสักที
แม่ของฉัน เคยได้สอน ตอนเป็นที่เด็กที่ฉันล้มลง เจ็บอย่าร้อง
เก็บอาการไว้ถ้าใครมอง ให้เขารู้ว่าเราอ่อนแอไม่ได้
อย่าเลยอย่าร้องไห้ อย่าให้ใครเห็นน้ำตา
เพราะร้องไปก็ไร้ค่า ทั้งที่รู้ว่า เจ็บช้ำมากมายเท่าไร
หยุดเลยอย่าร้องไห้ อดทนเอาไว้ในใจ
เพราะร้องไปสักเท่าไร ใจที่มันจางไม่มีทางเปลี่ยน
อยากขอให้ทุกคนได้ผ่านพ้นความเสียใจ วันร้ายๆ ได้สักที
อย่าเสียดายเวลากับความรักทั้งน้ำตาให้มันมากเกินไป
จิบน้ำ ค่อยๆ ริน ส่วนใจฉันค่อยๆ ชิน
เก็บอารมณ์ไว้ ต้องเก็บไว้
แค่ไม่มีเธอ ฉันแค่เริ่มใหม่ ไม่เป็นไรหรอก
แม่ของฉัน เคยได้สอน ว่าไม่มีสิทธิเป็นเจ้าของชีวิตใคร
ไม่ว่าจะเสียใจเท่าไร เรียนรู้และเดินต่อไปให้ได้
อย่าเลยอย่าร้องไห้ อย่าให้ใครเห็นน้ำตา
เพราะร้องไปก็ไร้ค่า ทั้งที่รู้ว่า เจ็บช้ำมากมายเท่าไร
หยุดเลยอย่าร้องไห้ อดทนเอาไว้ในใจ
เพราะร้องไปสักเท่าไร ใจที่มันจางไม่มีทางเปลี่ยน
บอกว่าอย่าร้องไห้ อดทนเอาไว้ในใจ
เพราะร้องไปสักเท่าไร ใจที่มันจางไม่มีทางเปลี่ยน